Kimse izlemiyormuş gibi dans edebildik mi?
Asla kırılmayacakmış gibi önyargısız sevebildik mi?
Hiç dinleyenimiz yokmuş gibi konuşabildik mi?
Yeryüzünü cennet gibi bir yer olarak hayal edebildik mi?
Edemediğimiz için yeryüzünü cehenneme çevirdik diye öteki benliğimizi bir türlü ikna edemiyoruz
Hepimiz biliyoruz ki bu sorulara samimi cevaplar veremiyoruz
Neden?
Çünkü biz hayatımızı sürekli ötekine göre yaşamak istiyoruz
İçimizden gelenleri, gelmesi gerekenleri bastırıyor iken ötekine göre şekilleniyor bizi bir türlü biz yapamayan özelliklerimiz
Biz ötekine göre yaratılmışız
Öteki kendimizi aradığımız müddetçe aradığımızı bulamadığımız gibi üstüne üstlük kendimizi öteki kişiliklerde kaybediyoruz
Nerede kendi aynamız?
Başkaları ile uğraşıyor/başkaları gibi davranıyor/başkalarına özeniyor, tutarsızlığa kendimizden yer veriyoruz
Öteki kendimizi kendi gözümüzle görme arzusu ile yeryüzünü cehenneme çeviriyoruz
Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 1.12.2019 19:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!