Mavi gözlü kızın kaygısını kaygı yapan
bilmediğini söyleyenlerle, bildiğini susanlardı.
Ha İzmir ha Urfa boncuk gözlü kız
telaş bütün adımlarla bütün asfalt ve toprak yollarda
Eksiklik buradaysa hem de orada
Acili yoksa da cahilin bilenler telaştadır
Zamansa kendi bozkırının çobanı
Altın denince aklına siyanür gelir
kömür denince grizu
çay denince Çernobil
(Bir damla gözyaşın dünyalara bedelken)
Tuhaf zamanın yakın tanığı
Mala mülke tamah ile
14’ünde sağ gözünden edilen Nuri’dir.
Artık bu evlerin balkonlarından görünenler
olsa da bir olmasa da bir
Bu nasıl bir çağdır ki boncuk gözlüm
her çağrıda bir katli vacip çağrışım devleşir.
Kayıt Tarihi : 27.5.2005 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!