Öfkeyle uyandım yine
çatacak insan aradım
kovdum seni odadan
kapıdan bacadan kovdum
sokaktan şehirden
kovdum gözlerimden yüreğimden
ıssızlaştım
bir sigara yaktım
üfledim dumanını ta.. karşı sokağa
bir çay demledim
oturdum balkona
saatler geçti
kimse geçmedi
yağmur da yağmadı
güneş de açmadı
ne rüzgar esti
ne bulut dolandı başım da
renksizleştim
unuttum bütün şarkıları
unuttum şiirleri
unuttum herkesi
kendimi
duygusuzlaştım
ne bir köpek
ne bir kedi gördüm sokakta
ne gül kondu camıma
ne avare indi çatıma
sahipsizleştim
öfkeyle kalktım
sensiz oturdum
kusura bakma
hadi hadi sen bana bakma
vallahi o ben ben değildim
sevgilim akşama geç kalma.
YILDIRIM KIRLILAR 10.12.2018
Kayıt Tarihi : 27.7.2020 00:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!