Öteki Şiiri - Davran Özer

hangi güneş aydınlatır
kuytularına sis çökmüş bir ruhu
bilmek ne çare anlamak ne çare
tutku
tutunamadığımız bir dünyanın düşü mü yoksa
bile bile ölümlere adanmak mı
söylediğim her şeyi unutabilirim
sınıfta kaldı sorumluluk duygum
karnelerimi ve takdirnamelerimi yaktım
iyi çocuktum
ağır oturur zor kalkardım bakışlarınızdan
teşekkürlerinize minnet duyar
kanardı kahırlarınızın hançeriyle onurum
birgün onurumu da onarmasını öğrendim
tanrım beni yoldan çıkardın
orospu ve mağrur bir şehir gibi sevdim hayatı
istanbulu hep iliklerimde sakladım
bir kadını herkes gibi sevip
başka başka özledim
herkesle benzer konuşup
başka başka yattım düşüncelerimi
hiç bir tutmadım sevenlerimi
zaten sayılıdır yarası yüreğin
göz tanıktır buna dudak delil
çirkin bir deli olmak istiyorum biliyor musun
kazandım iğrenilmek ve dışlanmak duygusunu
kendimi bilincime bahşettim