Öteki Şiiri - Önder Karaçay

Anıları, geçmişi, geleceği ve tüm zamanları
Birbirine karıştırarak taşır düşler
Tam da kesin bir unutuşa geçmişken

Beklemeye meyilli bağımlılıklar
Bizi bu hale getirdi

Öteki tekimizi ararken
Aşkın niteliği ve sahiciliği konusunda
Ötekiler gibi düşünmüyor muyuz?

Olanaksıza inanma deliliği
Sıvışık yürek sızısı

Ötekine benzeme hüznü
Ne büyük bir israf ve ölümcül bir yük

Kendi ağırlığını unutup
Daha hafif ağırlıklar denemek
Ne ağır bir hafiflik

Aceleyle çizilmiş derinliksiz bir bilinçaltı görüntüsü
Anıları çağrıştıran duygunun içimizdeki büyüsü

Başkaları için yaşamaktan
Kendimize sıra gelmiyor ki

İnsan bu konuda da ikiye ayrılır;
Başkaları için yaşayanlar/
Başkaları sayesinde yaşayanlar

Kendi kendimize bilmediğimiz o hiçlikler
Şimdi keskin ve bir o kadar tehlikeli bıçak sırtı konular

Kendimize yoğunlaşabileceğimiz
Geniş bir zaman yaratmak
Öteki olmaktan ve olmaya çalışmaktan
Vazgeçmekten geçiyor

Çok gerilere giderek
Ayrıldığımızda da unutacağımız hissine kapıldık

Acıyı ve korkuyu reddedince
Ulaşamadık sevince

Kalbinin kırık olmasından
Bir tek senin haberin var
Öteki çok ötede

Geçmiş bazı durumlarda ölü zamanlardan oluşur
Ziyan edilmiş bir yaşamama burukluğu işte

Vurucu bir deneyim olduğu da
Su götürmez bir gerçek

Küllendirme zamanı da geçmiş
Şimdi küllerinden doğma sancısı çekecek

Vaat ve sitemlerin sonu gelmiyorsa
Boşuna çıkan bir bekleyiş, suskunluğun ihaneti
Bir hançerin açtığı yara gibi iyileşmeyecek

Gizli kalmış aşırılığımız
Ötekiye olan düşkünlüğümüz

Varoluşun kuralıdır
Süre giden ufalanma
Eninde sonunda boşlukta yeni bir yer bulmak

Taflanların üzerine tutunan su tanecikleri
Gözlerimiz gibi bakıyorlar

Olmazlığın gururu giymiş şimdi çekingenliği
Ve bütün rüzgarlar dinmiş

Hangi gül dikeninden şikayet eder ki
Gül de biz, dikende

Her şeyin üzerimize üzerimize geldiği yok
Belki de biz çok üstüne düşüyoruz

Önder Karaçay