Öteki Şiiri - İrfan Kayagil

Biz tarih olduk
Hani eski bir hikaye
Delikanlılık çağımızdaki cevher
Bir şiirde geçer
Ya da ferhat ile şirin
Bu devirde ne şirinliği kaldın Şirinin
Ne de Ferhatın dağları delmesi
Şimdi delik olan pantolonun cebi
Ya da olmaması gerekenin bilmem nesi
Yani gök kubbe delinse
Okyanuslar yeryüzüne inse
Yine söndüremezler
Yangın yeri yeryüzü
Yüzsüzlerden yüzümüzde yok ya
Haydi neyse...
Eskindenmiş o ağacın altı
Şimdi bir beton yığınının ortasındayız
Üstümüzde camdan bir gök kubbe
Kalabalığın içinde
Yapayalnız kalpler
Sahte gülücükler
Bu gün var ya
Yarinlerden bana ne diyebilen
Züğürtlükler
Yarini olmayan
Dünü bilmeyen
Filizlenmeden gömülen
Üstüne ölü toprağı örtülen
Bir gençlik
İşte sen ve ben
Her şeyin sorumlusu değiliz elbet
Sence suçlu hep ötekisi
Ne nedenler
Ne sonuçlar
Ne geçmiş
Ne gelecek
Işıklar yandığında
The End diyecek
Hani oyuncu olsan neyse
Seyircisin seyirci kal
Diyenler mi seni yönetecek
Işıklar yanmadan
Bir an kapsan zamandan
Sahneye çıkıp
Avaz avaz bağırmak seni yönetmen yapmaz
Senaryoyu değiştirmek için
Önceden donanmalısın
GELECEĞİNİ SEN YAZMALISIN..!