Öteden Bir Ses Şiiri - Recep Uluçay

Ölüm ki yalnızlığın kutlu kelimesidir.
Kahır dolu azap dolu o daracık çukurlar
Mezar boğar yüreği / çürüyüverir vücutlar
Şu kapkara toprağa / evet/ölüm denir.

Eller ki titrer... Keder dolu pişmanlık
Bırakmaz bizlere cennet için aralık
Ne zengin ne fakir ne güzel kurtulacak
O güzelim tenler kurtlara miras kalacak.

Ne omuzlara dek inen o sırma saçlar
Ne yanakların o masum serinliği
Fethedebilir ölüm denen o muazzam ülkeyi

Dinliyorum; kulağımda ilâhî ses...
Diyor: Fâni çehrede güzellik;
Ölüler için eza; ölmemiş için heves.