uzaktı gurbet
acılı ekmeğin katığında tat
içimizde unutulmazı çıkarıp at
benliğimde açılan derin yara
o günlerden kalma
çocukluğumuzu yaşamadık
doyasıya sarılmadan
alıştım derken
ayrılığa çıktı yolun sonu
bir damla düşse tutulmalarım geçecekti
bir yanım gurbete dönük
bir yanım sılada sönük
arada uzaklık hükümsüz şimdi
hüküm yüceden gelince
ağılarımı bağlamanın teline taktım
akıp gitti mi bilemem
kalınca şuramda ukde sekiz yıldır unutulmadık
uzaktı gurbet
uçağın kanadında yakınlaştı
bir yanım kanadı hep
öte yanıma bulaşarak
2806101denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 28.6.2010 23:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!