Öte Yanda Şiiri - Mustafa Ceylan

Hay-ı huyla uçup giden deli tay ömrüm
Kırık dökük bir kaç şiir...
Son nefeste mor menekşe ölümüm
Nerde, nasıl kim bilir?

Kim bilir bu ateş çıngılar damarlarımda
Nasıl yanıp yürüyor, nasıl?
Duvarda takvim, kolumdan düşen saat
Üzülüyor mu,
Gülüşüyor mu kim bilir?

Yorgun yokuşlarda Keloğlan masalı
Üç taş atar kör kuyuya
Ve efsunkâr bir bulut seslenir içimden gözlerime
_'Uyuya...Uyu ya Mustafa! Uyuya...

Kapanır kirpiklerim, açayım derim açamam
Fırıl fırıl döner olduğu yerde uzay dolmuşu
Dolmuşta ben;
Anlatamam derdimi kimseye...

Makina dairesinde beynimin
Bir tank paleti ezip geçerken mor menekşeyi
Miniminnacık bir bebek yürür gecelerden sabaha
Bebeğin ellerinde yarısı yırtık resmim...

Yazılır mı yazılmaz mı bilemem
Bir kuru tahtaya tükenmez kalemle
Kabrimin başına ismim? ..

Kalkmaz ki yattığı yerden komşular
Kalkamazlar ki sorsam:
Ne var, ne yok öte yanda?

Mustafa CEYLAN
Ağustos-2008