Öte Şiiri - Emre Gümüşdoğan

öte...

gece farklı başlar eleğin altında, yanı-
başında iğne yapraklı orman karanlık...
hiçbir yere kayıtlı değildir nehirler! ..
kendini besleyen mavisinde akar-
kentler kusurludur doğma büyüme...

kaç izmarit limitim! ..
kaç iz! ..
ka! ..

bir midyenin heybesinde uyku-
sudur, sarıp sarmalar mahmurluğunu
göğün penceresinden geçen martı
bilmese de olur kuleyi uçurumu
'mutlaka bilir bir taş yontucusu'

rapunzel saçların kısa! ..
rapunzel saç! ..
ra! ..

vurur gecenin duvarına tik taklarını
ateş çemberinde akrep beynim!
garip bir dille konuşur eski rüya, eksik-
açar derin dekoltesini ölüm! .. emzirir
kızarmayı bekleyen nar sabahta...

öte durak intihar! ..
öte dur-
-ak!