Yollar uzadıkça kısalır olmuş hayatlar
Tüm tohumluklara da değmiş biraz kötülük
Hep fazlasını aradıkça erler, Ranalar
Hiçbir deniz taşıyamayacak biriken günahı
Ki her birine bir Nuh düşse bile
İnsanoğlu yenemeyecek nefsi
Bugünlerde geçer öyle veya böyle
Yarınlar hep merakta kaldı
İnsan bu
Ya karınca ya ağustos böceği
Biri tok diğeri aç kaldı.
Kimisi zenginliğin içine açtı otağını
Kimisi için savaş meydanıydı kundak
Güneş kimisi için mutluluk oldu
Kimisi için bir avuç toprak.
Kayıt Tarihi : 29.1.2013 02:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!