Yaşasaydım ot gibi
Otlananlar olurdu
Sevdalılar otururdu
Salınanlar, bayılanlar
Yorulanlar uzanırdı
Aşıkların nefesini
Sevginin sesini duyardım
Belini sarar, yanaklar okşar
Sevdalara ortak olurdum
Hiç olmadı
Börtü böcek sebeplenir
İneklere, koyuna kuzuya yem olurdum
Yaşıyorum, yaşıyorum da
Umut dolu kalbim dayanırsa
Yem olmadan, kurtlar kapmadan
Bir dalda dişi kuşun yuvası olsam
Gene hayal, hayaller gerçek olsa
Bu yürek işte yanıyor yanmasa
Sevdiğim beni anlasa
Ot olmaya razıyım
Cebirin Defteri 01.Mayıs.2013; Kütahya
Üzeyir AydınKayıt Tarihi : 1.6.2013 10:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Üzeyir Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/01/ot-13.jpg)
Mecazi olarak ifade ettiğinizin farkındayım ancak bence ot olmaya hiç bir şeyin mukabilinde razı olmamak gerek Alvarlı Efe hazretlerinin duası gibi demek lazım ALLAH BİZİ İNSAN EYLEYE...... selam ve dua ile sürçi lisan oldu ise affoluna.
bu dizemerin yazarını
mutluyor ve
selamlıyorum.....
Ot olmaya razıyım
yürekten kutlarım kabulenme bu olmalı saygılarımla
TÜM YORUMLAR (6)