Okur şunu iyi bilmeli El anlatımındaki mananın gerçek olup olmaması o dünya insanlarının çok ta inanıp inanmadığı bir özellik değildi. Geleceğe yaptıkları aktarımlarda onlar için anlatılan konunun “nasıl bir önem taşıdığını ortaya koymanın derdinde” olmaları bağlamıyla, gerçekçiydiler.
Anlatılanlarda gerçek bir yaşamın formları vardı. Bir de bu forma uygun o formun önemini anlatmanın öyküleri vardı. İttifaktan çıkmanın ya da ittifaktan ayrılmanın veya ittifak dışına sürgün yemenin karşı tarafa faturası tufanla silinip süpürülmekti. Mısır esaretinde kurtulmanın önemine binaen Mısırlıları, suları ikiye yarılan denizde, boğuyorlardı.
Kolektif hafızanın kaybından yaşananlar nedeniyle travma ve tufanlar vardı. Üreten kolektif gücü, yoksul ve sahiplikten yoksun kılmak için El’in rızk dağıtması vardı. Sonra da din ve El siyaseti içinde yoksulluğa vaat eden algılarla olmaktan kaynaklı ajitasyonlar vardı. Bu tutum tam bir öğrenilmiş çaresizliği içinde olan yoksulluğun, algıda seçmez liginin belirmelerini ortaya koyan süreçlerdi.
El, Yehova vs. tarzı anlatımlar gerçek yaşanan konuların, anlatıcılar için ne önem taşıdığına binaen anlam yüklenici manalardı. Yaşanılanlarla değişmenin, dönüşmenin önemi; bu önem üzerinde mana edilme anlatımlarıyla meşru oluştu. Yoksa Gerçekten de El var mıydı? El İbrahim’e görünme tecellisi yapmış mıydı? E İbrahim’e “Ben El Şaddayım” demiş miydi?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta