Yeni somutluk kolektif oluşa karşıtlıktı. Yeni somutluk, sahiplerin kendi ile kendi sahiplikleri arasında, kendilerinin sözcü olmakla aracı olmasıydı. Kendilerinin kendilerine aracı olmasıyla “söyleyen kendi iradelerinin meşruiyetiydiler”. Tüm bu gayret, önce olan; somut olan, doğru ve zorunlu olan kolektif sahipliğin gaspı karşısında; kişi sahipliğinin meşru edilme gerekçesinin üzerini, “irade edene tanıklıkla” örtmenin telaşıydı.
Eski olan mutlak monarşin El ittifakı üzerinde, yeni olan Yehova oligarşi ittifakı, diyordu ki; “Biz İbrahim’in de İshak’ın da Yakup’un da peygamberliğine ve Rabbi olan El’ine inanıp şehadet ederiz.” Oligarşiye katılan Yahudi boylar; Yakup ile İshak’a, İshak ile İbrahim’e, İbrahim’le İbrahim’in iradesi olan El içindeki eskinin parça parça süreç bilgisini deklare etmeyi, bağlılaşan tevhidin bir birliği vardı.
Yani kolektif süreci parçalayan ilk süreçlerin bir simgesi olan El Şaddaylar; yine El Şadday ruhu üzerinde birleşmektedir. Yeni süreç, El Şadday birleşimli oligarşin sentez içinde Yehova olarak ortaya çıkıyordu. Artık Yalova’nın eski bir El olması önemli değildi. Önemli olan Yehova birleşimli bu oligarşin sentezin gerçek oluyor olabilmesiydi. Boylar; “Biz İbrahim’in de İshak’ın da Yakup’un da peygamberliğine ve Rabbi olan El’ine inanıp şehadet ederiz” Deme ahdi ile Yehova şahitliğine (tanıklığına) muttali oluyordular. Bu ahdi iman sözleşmesi içinde oligarşin ittifakı inşa ediyorlardı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta