Osmanlı Şiiri - Salih Yıldız

Sözlerim süslensin; senin yâdınla
Yoksa seni metih, zor be Osmanlı!
Şiirim beslensin; yüce adınla
Sevgin yüreğimde, kor be Osmanlı!

Şeyh edebali ki! Gönül sultanı
Ertuğrul gaziyi çok iyi tanı
Nice yiğitlerin yok adı sanı
Temellerin dolu, nur be Osmanlı!

Osman ismi olmuş vatana alem
Onu anlatmaya acizdir kalem
Çok çile çekilmiş, yutulmuş elem
Kıymet bilmeyenler, hor be Osmanlı.

Temelin adalet üz-re atılmış
Çatın hakkaniyet ile çatılmış
Birçok beylik arzu etmiş katılmış
Anlamayan seni, kör be Osmanlı!

Altı yüz yıl çok zor, ayakta kalmak
Yedi kıta koşup, hoş bir nam salmak
Arı kovanından leziz bal almak
Dünyaya yapılan, kur be Osmanlı.

Kurt ile kuzuyu barıştırmışsın
İlim denizinde yarıştırmışsın
Herkese hakkını ayrıştırmışsın
Araya koyarak, sur be Osmanlı.

Zaman gelmiş bitmiş verilen mühlet
Kaybolmuş insicam yok olmuş ülfet
Ağırlaşmış yükün çekilmez külfet
İçirmişler acı, çor be Osmanlı.

Küçük parçalara bölmüş ağalar
İstemişler daha kolay sağalar
Külfete girmeden, belki boğalar
Kader bu, hayra yor, yor be Osmanlı.

Sana ihanetin cezası yaman
Bu kiri yıkamaz yüce bir umman
Çok hainler sonra oldular duman
İstersen tarihten, sor be Osmanlı.

Bir koro halinde şimdi ararlar
Geçmişini didik-didik yararlar
Cansız bedeninden haber sorarlar
Ölün! Değerli bir, tür be Osmanlı!

Ama artık seni bulmak nafile
İhtiyaç var mehdi(a.s.) gibi kefile
O sahip çıkacak artık sefile
Uzaklardan izle, gör be Osmanlı.

Fakat çok sürmez ki onunda hükmü
Çünkü ahır zaman bellidir rüknü
Bize lazım gelen, olanın şükrü
Bohçanı hazırla, dür be Osmanlı.

Az kaldı mahşere, hesap kitaba
Hainler muhatap olur hitaba
Kurtulur orada malik nisaba
Dilerim sefa sür, sür be Osmanlı…