Osmaniyelim Şiiri - Fahri Kuyulu

OSMANİYE'LİM

Bahçede açan en güzel çiçeği
Döş cebine soktu Osmaniye'lim
Uykusuz gecenin ala şafağı
Ocaklığı yaktı Osmaniye'lim

Al bayrak söküldü hanın önünden
Eşkiyalar geçti evin yanından
Evin basıldığı gece, kınından
Sıyrılan bıçaktı Osmaniyelim

Şerefin masada satıldığı gün
Agop'un Frenk'e katıldığı gün
Ulu Camiye top atıldığı gün
Hedefine uçan oktu Osmaniye'lim

Birileri çöktü beyin postuna
Palal'ı ''haydi kalk'' dedi dostuna
Yedi Ocak günü hanın üstüne
Al bayrağı çekti Osmaniye'lim

Binaları ahşap,çatısı saptı
Ustaları gördü, mesleği kaptı
Taş duvarlı iki katlı ev yaptı
Huğdan dama çıktı Osmaniye'lim

İnekler sürüldü,eşya yüklendi
Merdivenden inen dede beklendi
Hepsi yürüdü yol yola eklendi
Göç ateşini yaktı Osmaniye'lim

Havlu,Çorap,Mendil,Kumaş yolladı
Düğün kurdu halay çekti oynadı
Gelin kıza kına yaktı ağladı
Sanki küçük çocuktu Osmaniye'lim

Gebeli'de incir yedi beslendi
Ulu çınara sırt verdi yaslandı
Garson çocuk ''ulan''diye seslendi
Hatır için boyun büktü Osmaniye'lim

Göçler başlayınca arttı baş ağrın
Yerine ulaşsın kardeşlik çağrın
Dertlerini çıkın ettiğin bağrın
Ezelden yanıktı Osmaniye'lim

Çocuklar Rahime Hatun'un nesli
Meydanda hırçındır,sırada uslu
Gezip dolaştığın yerlerin aslı
Cebel'di,Kınık'tı Osmaniye'lim