Osmaniyeli,gâvurdağlı

BEN KİMİM
(GÂVURDAĞLI)

Fincan dayım bardakdayım tastayım
Toy düğünde cenazede yastayım
Müebbetim bir umutsuz hastayım
Pişmiş aşım yenilecek kaptayım

Oraktayım çetendeyim gemdeyim
Çiçek çayı kekikdeyim demdeyim
Cirit oynar,güreşdeki kündeyim
Pehlivanım oyundayım tapdayım

Avşar Cerit Teçirilsi aşiret
Kıl çadırın kapısında kişner at
Keçeyim çulpazım bazı da sarat
Çuvalda ki tutulacak kulptayım

Gâvur dağlarının tam karşısında
Bulgur pilavında el turşusunda
Lalade sümbülde gül çarşısında
Mantuvarım tutam tutam toptayım

Tırlık şavlar giymiş ayakta hedik
Bulgur kaynayınca oluyor fedik
Yoğurda süde de ağartı dedik
Sehendeyim kindeldeyim küpteyim

Karaçayın boz bulanık selinde
Yaz gelince çimebilsem gölünde
Zorkun yaylasının çamlı yolunda
Dölekdeyim sekideyim dipdeyim

Avşar kızı yaylaların yolunda
Dadal dayım Karaçaoğlan elinde
Osmaniyem yer fıstığın dilimde
Altın gibi dizilmişim saptayım

Sorma bana nereden geldim neyim ben
Bazen sazım bazı keman neyim ben
Balabanım Bozdoğanım toyum ben
İstardayım kirkitdeyim ipdeyim

AÇIKLAMA
Tap=güreşte punduna getirme kollama
Çulpaz=çulun küçüğü biraz da eskimiş hali
Sarat=eleğin daha büyük gözeneklisi buğday ondan geçer
Mantuvar=dağlarımız da biten sarı renkli bir çiçek türü
Tırlık= elde işlenmiş şalvar.Yokluk zamanında atalarımız giyermiş
Kindel=yöresel olarak küçük tas
demek
Istar=tahtadan kilim dokuma tezgâhı
Hedik=altı -üstü ince gönden ayakkabı
Çeten=saman taşıyan at arabasının kenarına tutturulur daha çok saman götürmek için kullanılır
Gem=döven demek buğdayı sapından ayırmak için kullanılır iki at ya da öküz çeker onu
Balaban=bir tür yırtıcı kuş
Kirkit=metalden yapılmış tarak şeklinde kulpu olan ıstar dokurken atılan ilmeklerin yerine oturmasını sağlayan araç

HALİL BOZDOĞANOĞLU