Osmaniye’nin Kurtuluşu Şiiri - İbrahim ...

Şu Nur Dağlarının Cebel elleri,
Düşman işgaline boyun eğemez!
Zalimin haince kem emelleri;
İman dolu göğüsleri boğamaz!

Gökten ay yıldızlı bayrak inerse!
Çan sesi yükselip ezan dinerse!
Düşman bu milletin sabrın denerse;
Toros Dağları'ndan güneş doğamaz!

Tanklar, toplar korku vermez o zaman.
Can bedende durmaz, dinlemez ferman.
Yeryüzünde yer bulamaz ki düşman
Bulsa da o yere asla sığamaz!

Mehmet Eminlerin konağına bak,
Göndere çekilmiş başka bir bayrak!
Milletin göğsüne saplandı mızrak!
Al bayrağa başka eller değemez!

Ağalar toplandı; bir karar çıktı.
Tek amaç düşmanı yurttan kovmaktı.
Vatanı savunmak kutsal bir haktı.
Yaşamayan bunu kolay bilemez.

Palalı, Hırlağın hanını tuttu.
Kelc'oğlu tanklara bir pusu attı.
Divlimli dağlarda sipere yattı.
Artık düşman burda nefes alamaz!

Aslanın erkeği, dişisi aslan...
Beni de çete yaz Hayta Süleyman…
Şaşırıp kalmıştı bu sözü duyan
Rahime’ler şehadetsiz ölemez…

Kovanbaşı Fransız'a dar oldu.
Kanlıgeçit bu millete ar oldu.
Mamure'de Saim Beyler sır oldu.
Bu ovada Fransızlar kalamaz!

Kadın erkek yiğitlik var şanında.
Düşman barınamaz öz vatanında
Cesaret var yarınında dününde
Vatanında namertler nam salamaz..

Şehitlerin diyarıdır vatanım
Helal olsun damla damla al kanım
Tekrar doğsam yine fedadır canım
Felek beni senden ayrı kılamaz

Böyle ne zorluklar yaşandı bitti.
Düşman zor dayandı, erkenden gitti.
Yedi Ocak günü halk bayram etti.
Osmaniye kolay lokma olamaz.