Osmaniye Şiiri - Bilge Atam

Herkes gelip görsün, şanlı bir belde,
Gönüllerden akan nur, Osmaniye.
Adı unutulmaz, her zaman dilde,
Rabbimin sunduğu, pir Osmaniye.

Ocakta şubatta, martta gül açar,
Bülbülleri şakır, nağmeler saçar,
Gurbete çıkanlar, kalırlar naçar,
Yüreklerde yanan, kor Osmaniye.

Yaylaları değer, bütün dünyayı,
Yaşayanlar bilmez, zemheri ayı,
Çeşit, çeşit ürün, süsler ovayı,
Yanan yüreklere, kar Osmaniye.

En büyük eksiği, tütmez bacası,
Mücadele eder, genci kocası,
İş ekmek azaldı, dinmez acısı,
Paslı zincirleri, kır Osmaniye.

Yeşilin içinde görünmez evler,
Muhabbeti sever, ağalar beyler,
Riyakârlık bilmez, doğruyu söyler,
Haksızın üstünde, har Osmaniye.

Tacirli, Avşarı, Ulaşlısı var,
Sabırla belayı, başından savar,
Düşmanı affetmez, sopayla kovar,
Her zaman mazluma, yar Osmaniye.

Yediden yetmişe, Oğuz soyludur,
Kötülüğü bilmez, güzel huyludur,
İnsanları narin, selvi boyludur,
Küffara geçilmez, sur Osmaniye.

…………………………Ali KILIÇ