Osmancıklısın Şiiri - Mustafa Aksu

OSMANCIKLISIN
Yaklaşınca tuğla kokusu burnuna tanıdık geliyorsa
Kırk dilinden geçerken başın dönmüyorsa
Sararmış çeltik tarlaları sana birşeyler hatırlatıyorsa
Sen Osmancıklısın demektir...

Kaleye çıkıp manzarayı seyretmeyi hayal ediyorsan
Sıcak havalarda ırmağa dalıp çıkıyorsan
Sokaklarda dolaşırken leblebinin kokusunu alıyorsan
Sen Osmancıklısın demektir...

Kızılırmakta gece yarısına kadar olta elinde bekliyorsan
Sahil kenarında okeye dördüncü arıyorsan
Eş dostla seher vaktine kadar sohbete dalıyorlarsan
Sen Osmancıklısın demektir...

Kıymalı pide kuyruğunda sıra bekliyorsan
Bağda bahçede kelem yaprağına salata yapıyorsan
Hafta sonları mantar toplamaya gidiyorsan
Sen Osmancıklısın demektir...

Orta okul lise yıllarında tuğla kiremit fabrikalarında çalıştıysan
Okul harçlığı için Perşembe pazarında su simit sattıysan
Osmancık yaylalarında kuzu kebabı yaptıysan
Sen Osmancıklısın demektir...

Yazın harmana çıkıp patoza sap attıysan
Ekinleri biçmek için dağlarda bir ay kaldıysan
Ay ışığında keliklerde yattıysan
Sen Osmancıklısın demektir...

Üzümleri toplayıp her yıl pekmez kazanının başında beklediysen
Analarımızın bir hafta yazma ekmek yaptığını hatırlıyorsan
Kültür sitesinde düğünlerde oynadıysan
Sen Osmancıklısın demektir...

Çeltik tarlalarında ayaklarına sülük yapıştırdıysan
Kaş yaparken beline kadar çamura battıysan
Bel sırtında sabah akşam pirinç tarlalarını dolaştıran
Sen Osmancıklısın demektir...

Düğün bayram gelsede Osmancığa gitsem diye hayal ediyorsan
İznin yaklaşınca Osmancığı rüyalarında görmeye başlıyorsan
Her dönüşte en yakın zamanda Osmancığa dönmenin hesabını yapıyorsan
Sen Osmancıklısın demektir...

Mustafa Aksu...