Osman Yok Artık Şiiri - Nur Demirciler

İşte bugünkü kötü haber.
Osman yok artık.
Kim olduğu ne farkeder sanki,
Adı, işi, ya da yaşı,
Evli mi? bekar mı?
İyi mi? kötü mü?

Ne önemi var,
Artık yaşamıyor ki.
Ama merak edenlere,
İşte Osmanın hikayesi,

Evliydi,
sağlık nedeniyle erken yaşta,
bankanın birinden emekli,
eşi Ayşe...
birde geç gelen mutluluk 2 yaşındaki kızları,
ikizlerden diğeri oğlan, doğumdan hemen sonra öldü.
Ne olduysa ondan sonra oldu.
Osman buna dayanamadı.
Hastalandı,
Ve işte sonuç,
Ayşe önce ikizin birini, şimdi de,
sevgili eşini verdi kara toprağa,
Üstelik yan yana.
Nasıl dayanır Ayşe'nin yüreği buna,
Allah sabır versin Ayşe'ye,
Rahmet eylesin Osmanı'na,
İbret olsun bizlere,

Yalan dünya kime kalmış,
Vakti gelen fani olmuş,
Hey gidi canına yandığımın dünyası hey,
Dibine kibrit suyu parasının pulunun,
Sevdiklerin yanında mı?
Sağlığınız yerinde mi?
Her anın tadını çıkar,
Hayat senden çalmadan birşeyleri,
Sen kopar ondan gücünün yettiğini,
Aman ha sakın unutmayın SEVİYORUM demeyi...

Şubat/2006
İstanbul