Ol arasat meydanında
Cümle mahluk gelir anda
Süalim de çok ol anda
Ya ben kime yalvarayım
Od alevi parlayınca
Başta beyin kaynayınca
Senden imdad olmayınca
Ya ben kime yalvarayım
Altımızda taşlar batar
Üstümüzde otlar biter
Yılan çiyan mekan tutar
Ya ben kime yalvarayım
Yakasız gömlekler dikiyorum kendime
Cepleri yok, beyaz renkli
Seni sevmek değil
Ölümü dilemek benimkisi
Ne aheste iştir seni sevmek dilrûba
Az önce dinmişti yağmur
Çevresinde yağan yağmurdan kalma
Yollar ve kaldırımlar vardı
Hala ağaç yapraklarından
Az önceki yağmurdan kalma damlacıklar düşüyor
Hafif esen rüzgar serinletiyordu
Bir garip türküdür
bu yerlerde yaşamak.
Bağlamanın her teline
bir aşk siner önce,
ve akort edilemez ayrılıklar.
Melekler iniyor gökyüzünden birer birer
yeniden başlıyor sanki o sevili özlemler
bu akşam yine beyaz bulutlar
ve içimde, kalp atışlarımdan arda kalan bir burukluk var.
Elini dokundurdun ya hani, üzerine kalbimin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!