Her kapının
Bir kilidi vardır.
Ve kilide uygun
Bir anahtar bulunur.
Zili çalmadım,
Ne sen bana mecbur oldun
Ne ben sana bu ilişkide…
Emanet de değildi sevgimiz
Birbirimize…
Göçmen kuşu değildik
Sen özgürsün
Ben özgürüm
Biz özgürüz
Özgürlük ne sıradan şey!
Sen özgür olmasan
En büyük kim?
En güzel kim?
Kim? Kim? diye diye
Kaybettik
Kendi kimliğimizi.
Tam’ı ikiye böldüler
Birileri dedi yarım oldu.
Birileri dedi iki oldu.
Ombursman mı sandılar ne!
Utanmadan sıkılmadan
Bana sordular.
Bu şiiri sana yazdım İstanbul,
Yarım elma,
Gönül alma.
Bu hafta sonu İstanbul’daydım
hediye almak istedim dostlarıma
döndüm dolaştım dört bir yanı
trafik sıkışıklığı, insan kalabalığı
bırak kalsın dedim çarpık kentleşme.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!