Osman Turgut Pamirli Şiirleri - Şair Osm ...

İnsan aşık oldumu
Dudakları titrer.
Elleri ayakları titrer
Kalbi sallanır..
Dünya küçülür,küçülür
İki kişilik olur..

(karım,M.Pamirli'ye)

Senin için,iki el ateş etmek isterim havaya,
Tek bilinsin muhabbetim,özlemim,gençlik efkarım! ..
Memleketler terk ederim dilersen,adım adım..
Adını yazmak için taşa,toprağa,suya,zamana..

Gurbet elleri
Sevgili ile yaşanır....
Büyük kıyamet bir yana,
Bomboş olunca günlerin...
Yıkılır dünya başına! ..

Asker olduğum gün
İskelede insanlar vardı..
Vapur yan gelmiş yatmıştı.
Sandallar gider gelir,
Vapur bir düdük çekmişti,
Kasabayı ağlatmıştı..

'dostum,Erol Bacınak'a'

Çocukluğumuz da nafile geçti
Göçmen kuşlar peşinde.
İlk Cihan Savaşında gelmişiz dünyaya,
El etek değmedi hiç bir arzuya

Denize bak! ..
Doklara çarpı çarpı veriyor.
Deniz 'ses' olmuş baştan ayağa! ..
Bir uçtan bir uca..
Sabaha karşı vakit.Uyandın işte! ..ne yaparsın?
Bu deniz böyle kaldıkça.

Toztoprak içinde düşüncelerimiz
El tutamadık bir türlü arzulara,
Tepeden tırnağa hasret olmuşuz
Karma karışık işlerimiz..
Yollar,insanlar,zamanlar ve ölüler
Türkülerde başka,dillerde başka,

Güneş bildiğin gibi,
Mevsimler sırada..
Geceler de öğle,
Zaman çekiyor kendine! ..
Çeşit çeşit işlerdeyiz dünya da.
Başka bir aleme telaşlı yolculuk..

Bulutlara baktı,şehrin ıslak caddelerinde.
Ayağına baktı,dükkanlara karşı.
Lokanta vardı önünde
Yağmur başında...
Tükürdü..
Karnının açlığı için değil,

Olmaz olsaydı bu düşünce,
Aşk,ümid,falan filan..
Yol bir kere yokuşa düşünce,
Deli eder insanı,elde kalan! ..