Bir şehrin sokaklarında kayboluyoruz,
Adımlarda yankılanıyor sessizlik.
Ne senin sesin dokunuyor bana,
Ne benim nefesim ulaşabiliyor sana.
Kaldırımlarda izler bırakıyoruz,
Kapat gözlerini, karanlık sarsın beni,
Bir uykuya dalmak isterim sessizce.
Ama düşlerim kirli bir nehir gibi,
Akıp gider gecenin göğsünde inatla.
Uyumak, huzura varmak demek derler,
Gecenin kör karanlığında, bir başına,
Sessizliğin hükmüyle dolup taşarım.
Özlem, bir mızrak gibi saplanır ruhuma,
Uykusuz sokaklarda yankılanır adım.
Gözlerimde unutulmuş eski yaralar,
Yaş on yedi, yolun çeyreği eder,
Hangi hayalin peşinde koşsam değer?
Sorular başımda döner dururken,
Cevaplar hep bir adım ötemde tüner.
Bir yanda sınavlar, gelecek telaşı,
Ruhum on sekizinde büyüdü,
O sabah çocukluğumu kaybettim.
Üzerime düşen gölge,
Benim olmayan bir dünyanın ağırlığıydı.
Güneş tepedeyken,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!