Osman Öztunç Şiirleri - Şair Osman Öztunç

Yerleri gökleri yaradan mevlam
Yurduma sunulan bu eser senden
İsyan değil bu çıkışım amenna
Bilirim ki hayır senden şer senden
Alev alev sardı benim yüreğimi his bugün
Yurdumda yerler gökler yas içinde yas bugün

Tepeden tırnağa tertemiz
Ve en insancıl yanımla.
Vakit dağların bakır rengiydi
Şaşırdılar...
Parkamı, palaskamı ve postalımı
Çıkarıp bırakınca nehrin kıyısına

sevdaya duran rıhtımın
meçhule vuran ahdımın
gamla yoğrulan bahtımın
güzergahı darmadağın

kader ızdırap ağını ömrüme örer gibi

Neden suratın asık neden gül benzin soldu
Yine neler neler düşündün adamım
Neden öyle irkildin neden yüzünü döndün
Bilirsin o sebepten hala kafam çok bozuk

Nasıl da çıldırmıştım ben o gün devdim

Çıkma benim bahtı karam,
Gece yarısı.
Yağar yağmur, rüzgar söyler,
Ölüm şarkısı

Sevda közünü kül korur.

varıp gidecem yahya'dan
sorup gidecem yahya'dan
destur alacam yahyâ'dan
sol dağları yarmak için

yaracam azgın dağları

Sozumuz meclisten disari hasa
Beyler gorduk efendiler tanidik
Desen ar gelecek dole usaga
Beyler gorduk efendiler tanidik

Madem sordun bende diyeyim amca

Otogarda cinayet var
Ne ambulans ne polis var
Vuruldum düştüm yerlere
Üzerime yağmakta kar
Arkadaşlar gelmediler
Sen gel sevdiğim

nereden başlasam, nasıl söylesem
aşk yaşanır anlatılmaz ki
ne saçı, ne gözü, ne de gölgesi
aşk insanoğlunun kendisi gülüm

olunmaz dertlere gülüp geçerken

Hey güzel insan benim canım kardeşim!
Tek tabancasın bu aralar
Dostların vardı senin, sevdiğin bir kız
Neredeler şimdi, neredeler

Bir sen ağlarsın birde martılar