Ummanlar gözlerinde derya kapısı açar.
Yaradan sevilene böyle mavi saçar.
Onu gören göz kendinden kaçar.
Bir yâr aklımı aldı neyleyim?
Günlere asılmış bütün tutkular
Bırak kopsun kıyamet
Endamının serzenişinde gizli çekingen sıkılmaların
Cana yâr katarak kırılgan mektuplar kusar kalem
Ellerin üşür, ayazı soğuktur yazmalarımın
Tut ucundan!
Kalem kelamında parmaklarımın
Nazarın geçiyor en dokunaklı yanımdan.
Uzak yağmurların iç bulanıklığında üşüyor düşler.
Kahverengiye bulanmış adımlarımda,
Kaldırımlarda büyüyen, kriz anten çiçeği gözlerin…
Varoş soluklu tiryaki kuşkular,
En muamma türküyü fısıldıyor kulaklarıma.
Nice geceyi çürüttüğüm alnımdan pusulanmış bakışlara,
Gözlerimin bitkinliği tünemiş.
Eflatun bir akşamın kuru iklimine kapılmış yanılgılar.
Eğreti karanlıklar siyahlarımı yağmalamakta.
Sensizliğin altında ıslanan kirpiklerime sıcaklığını asıyorum.
Donuk bir bakış yaşlarımı yudumluyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!