Felsefesi insanlık fedakârlık cesaret,
Varlığına hükümlü ululaşır bir çınar.
Ne hayata dargınlık ne zamana esaret,
Barınmıyor zihninde, suyu tatlı bir pınar.
Bazen gül rengi kanar bazen ağıt dikene,
Esen kalan bir gönül ülküye giden yolda;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta