Bitik bir halde bekliyorum kalbim enkazların arasında Bir ses ver nolur.
Gözlerim doluyor ağlıyamıyorum.
Kelimeler düğümleniyor boğazıma.
Başucundayım konuşamıyorum.
Boğazımda kocaman bir yumru.
Kaç zamandır uykusuz gözlerim.
Deniz köpüğü gibiydi hayat ne uzun
ne kısa
kumlar arasında kaybolan zamanlar.
Dalgaların melodisi,
geçmişin yankısı,
Bu şehirde kıyamet koptu gülüm.
Sen canını kaybettin ben canımı.
O yüzden beni sen anlarsın seni ben.
Bir uğultu kapladı bu şehri gülüm. Yaklaştıkça yıkılan hayatlar ve çığlıklar gülüm.
Bende ölüm sessizliği.
Eşit değiliz
Yüreğine acını gömüp uğurladınmı sevdiğini.
Yastığın diken olur
İçtiğin su zehir zıkkım.
İsyan ettinmi. Herşeyin eksik kalır.
Aldığın her nefes kahır.
Gülüşüne canımı veririm canım,
Sıcacık bir sabahın ilk ışığında,
Uykusuz gecelerden armağan gözlerindeki parıltı.
Saçlarına dokunur rüzgar hafifçe,
Hayata dair
Hayat, bir rüzgar misali eser,
Bazen nazik, bazen sert.
her yeni gün bir umut
Bazen hüzün.
Ve birgün saçlarına kar yağar usulca. Farkına vardığında neler yaptığının.
Özür dilemenin bile anlamı olmadığını anlayacak
Güneş batarken Amanosların ardına derin bir ah çekip kahrolacaksın.
Yarınlar bitti anne
Özlediğimiz yaz mevsimleri bitti.
Ramazan sofralarından beklediğim ezanlar bitti.
Tüm kızgınlığımı ustaca yüklediğim kelimeler bitti.
Ne güneş eskisi kadar ısıtıyo içimi. Ne kara kış titretiyor yüreğimi.
Ne Geceler eskisi gibi huzurlu. Ne gündüz karma karışık. Nerede eski tanıdıklar anne. Herşey seninle gitti.
İlk minnak ellerinle tuttun elimi.
Yanağımda öpücüklerin,
Gözlerimde gülen gözlerin oldu her zaman.
Daha dün oynardık doktorculuk.
Sen doktor olurdun ben hasta.
Her daim aşk bir zevahir kalbimde
Ruhum abis, sessiz ve unutulmuş.
Tevekkeli dememişler " Davul bile dengi dengine"
Sen Mübrem
Ben Meyus.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!