Urfa’da doğdu orda yaşadı
Sen daha yere düşmemiş yağmur damlası nasıl düştün bu gönle ki ;dışı elmas ,içi kömür karası
İnci tanelerinden saçları örülmüş bir buğday başağısın seni gören der;tabiatın anası
Beni sen de öldür dedin ‘gücüm yetmez tek düşmanım sen değilsin yok edemem seni var eden yağmuru ,bulutu …
Ey !ateş yakamayan çakmak taşı hadi tutuştur yok et yapabilirsen bu aşkı
Lakin zor yok edemezsin, sevgilisi güneş ona Gülümser gülümsemez tüm ovaları altın rengi yapan bu cennet tohumu belasını
Ağaca konan bülbülller , kuşlar tüm halıkel alemin için abı hayat suyusun.
Sallanıp gözlerini kapatıyor diye kestim rüzgarın saçlarını
Sana benzeyen bir gül kopardı diye bahçıvanın elini kestim
Güzel bir şarkıyla selamımı vermedi sana diye bülbülün kanatlarını kestim gülün gözleri önünde
Yanyana hayal ettim ikimizi yanına yakışmadım diye düşümü kestim
Şiirler yazmak istedim sensiz bir zaman ve mekanda lakin anlamsız tüm konuşmalar diye dilimi kestim
Belki bir zaman ve mekanda kondu diye ikimize uğur böceğinin umut kanatlarını kestim
Yalancı bahar gülümsedi diye toprak damları örten çiçek saçların
Salladıkça rüzgarda doğru yoldan saptıran Ormandaki patika saçların
Suyunu göz çeşmemden alan yaşamını güneşten sanan aptal sarışın saçların
Kökünü kurutamadığım güller içinde zehirli sarmaşık saçların
Gölgesinde uğur böcekleri dinlenen vuslat ağacı saçların
Belalısı yağmur ve güneş aldattı diye hıncını benden alan hançer Saçların
Sonunda ayrılık olacak madem kavuşarak ayrılık hediye ikimize
İkimizden biri doğar belki ;yarı benli yarı senli benzesin ikimizden birine
Bir kere sorsan halimi açılır ellerimdeki kelepçeler, anahtarı nergis tuğlalı kalbinin eşiğinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!