Osman Köksal Şiirleri - Şair Osman Köksal

Osman Köksal

Hay deyince başladım, Hu deyince biterim.
Beni bulmaya geldim, Ben olunca giderim.
..........
..........
Özü duru olana, muhannetlik harç değil,
Eren Hakka eğilir, kula rüku borç değil.

Devamını Oku
Osman Köksal

Ben beni anlatamam, karakterim böyledir.
El konuşur, susarsam, bil ki kesin öyledir (!):)

Muhabbetin güzeli, Ocaktaki çayladır.
Gündüz günü dinlerim, Gece sohbet ayladır,

Devamını Oku
Osman Köksal

Bir gülüş göreli bozkırın güzelinden,
Sevda yeline gark olup gitsem diyorum.
Bir ilkbahar sabahında tutup elinden,
Yüreğimi gözlerine itsem diyorum.

Başım döner, Kömen ilinin hevesinden

Devamını Oku
Osman Köksal

Çünkü bana benden yakın olana,
Yürek yürür, baş ile kuyruk değil,
Ki yürüdüğü yolu bilmeyen de,
Boş söz eyler, başıma buyruk değil.

Kastı ziyan eylemeseymiş eğer,

Devamını Oku
Osman Köksal

Zira bu latifeyi telakki etmeden geçmek,
Tarumar olmuş dimağın zekayla alayıdır,
Zannı tekerrüre dayalı münacat ederek,
İtimadı tebarüz yalandır, ki kolayıdır.

Devamını Oku
Osman Köksal

Doluyla dolu haki tasımızdan,
İçecek yüreği olan buyursun,
Özüne bir pay naki yasımızdan,
Biçecek yüreği olan buyursun.

Düşmeyip muhannetlerin ardına,

Devamını Oku