GÜLCAN’IM
Seven aşığını ağlatma n’olur?
Hemi güldür hemi gül canım benim.
Kanlı göz yaşımı çağlatma n’olur,
Hemi güldür hemi gül canım benim.
BENİ
Elbet bir gün öleceğim,
Tekbirlerle gömün beni.
Ben de mevta olacağım,
Tekbirlerle gömün beni.
Ah bu gönül dalgalandı, duruldu,
Kuş uçmaz dağlar çıktı bir zaman.
Ankara’ya gitti geldi yoruldu,
Bu yolda cefalar çekti bir zaman.
Kaderiymiş bir gün Gazi’li oldu,
Aynam benim beni bana gösteren,
Aks-ı beden eden organdır gözüm.
Yüreğimde yalnızlığım bastıran,
Bana benim kadar olandır gözüm.
Bazen okyanusun ritmine dalar,
GEL DE GÖR
Hayalimde sen varsın,
Düşlerime gel de gör.
Eller bilmesin varsın,
Sen resmimim al da gör.
DİNLE
Dinle ey yeni sevdiğim,
Sende güzel huy isterim.
Nazarına ben aşığım,
Beni aşka koy isterim.
ANA
Yine akşam vakti oluyor mu ne?
Her kuş yuvasını buluyor mu ne?
Çiçekler açmadan soluyor mu ne?
…… MİSİN? ? ? ?
Ey güzel bedenim muhtaç manaya,
Tinimsin, benimle evlenir misin.
Gel, bak sol yanım boş kal kana kana,
Hanımsın, benimle evlenir misin?
ÖĞRETMENİM
A ile alfabe başlıyor dedi,
B ile belletti hem öğretmenim.
C ile cemali hep gülümsedi,
Ç ile çiçeğ-i cem öğretmenim.
Hicran’dan önceki halimiz bu hal,
Felek dişlerini bize biliyor.
Unutmaya kalbimizde yok mahal,
Şüphe olmaz sevgimize biliyor.
Uzun boylu, benim kadar Çağlayan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!