Yüz yıl önce yok idin, yüz yıl sonra da yoksun
Dağılmış mezarına ruhun şöyle bir baksın:
Şu senin kafatasın, şu dişler sana ait,
Görebiliyor musun her şey açık ve sabit!
Meyyit için salata, Nebî için salavat’a!..
Er kişi niyetine uyun imam-ı zata!
Konacak salacaya, omuzda tutacaklar
İki metre çukura törenle itecekler
0211097K
Uyanmak isterim hakikatlere
Bir gün karanlığın öldüğü sabah
Günlerce emdiğim bu hilkat nere
Yetmez mi sevaba karışan günah.
Ruhumu dağladın; közsüz, dumansız,
Ah’ımı yutkundu bütün günahlar.
Raks eder açelya, ufuk zamansız,
Beni benden aldın, boşa hep ‘ah!’lar…
Belâyı sevdirir o bakışların
Sen, beni anlayamazsın!..
Anlamaya da çalışma!
Sen beni anlayamazsın...
Sen beni anladığın an;
Yerkürede durur zaman
Sen, bende kaybolursun,
Aklını ‘inkar’la yiyen zavallı
Sırlar âleminden nidâ var sana…
Şempanzeye endekslenen fehimsiz,
Niçin varsın, sebebi sorsana…
Madem ki bu arz’ın sahibi yok da,
Diyecekler ardından: “-Bu da göçtü dünyadan !...”
Diriler uykudayken uyanacaksın uykudan!..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!