Osman Kadir Kutlu Şiirleri - Şair Osman ...

Seni üzen kimse
Dinlemedi ne söyledimse
Adı sende kalsın
Söyleme,kimse
Kim olduğumu
Bilmesin kimse

Kimsesiz çocuk olmak:
'Anne' parantezine almaktır isimleri
Her seferinde birini çıkarmak:
'Emel Anne! ..', 'Semra Anne! ..'
'Anne'nin,bir ismin arkasına zincirlenip
Götürülmesine seyirci kalmaktır.

Kalbini kırarsa biri,
Kırıldığını belli etme ki;
Kırılmasın kalbi.

Kalbimin cenderesinde sıkışıp
Elmasa dönüşen kömürümsün sen
Aşkın yatağında delice akıp
Uçurumdan düşen ömürümsün sen

2007

Seni seven şiirleri
Yırtıp atmazdım;
Sevseydim seni.
Ağzım bozulsaydı
Geçmişime sövseydim;
O şiirler olurdu nedeni.

Saat on ikiye az kala
Prenses düşer yola.
Kapımı çalar sertçe
Saat on ikiyi az geçe.

Kül kedisidir gelen

Bir zamanlar milletleri barındırıyordun
Kuşlar bile aç kalmıyordu.
Şimdi BEBEKler vuruyorSAHİLLERİne
Alıp basmıyorsun bağrına
BEŞİKleri TAŞtan,yoksunlar aştan.
ARNAVUTlar KÖYlerine döndüler çoktan.

METRO:
Yerin yirmi metre altı.
Vücudum yere dik.
Etraf kalabalık.

MEZAR:

Yorgun düştüm:sıkıntıdan,düşünmekten,neden?
Hiç katlanabilir mi insan bunlara sevmeden?

2001

İki parmakta
İki tekerlek
Bu treni yürütmeye
Tabiki yetmeyecek
Önce ray döşenecek
Sevgilinin kalbine