Osman İnci Şiirleri - Şair Osman İnci

Dallardaki yapraklar, sarıya döner,
Durulur damarda kan, hareket diner,
Gözlerde mutluluklar, usulca söner,
Hüzün ayıdır adı, Eylüldür bu ay…

Ayrılır çok sevgili, gözlerde yaşla,

Yaşam bazen, sırtını döner bize,
Acıları ve hüzünleri verir elimize,
Yalnızlıklar çöreklenir kalbimize,
Böyle anlarda, dostlarımız olmalı..

Bizlere yaşama sevinci aşılayan,

Ellerin ellerimde, gözlerin gözlerimde,
Söylediğin şarkılar, benim de dillerimde,
Bahar gelmiş bağıma, bülbüller güllerimde,
Yaşanan günler bile, hep sevdan ile dolu...

Kış ortasında güneş, yaz da rüzgâr gibisin,

Adı Önemli Değil Artık, O Kendini Biliyor...

Sana tek destek bendim, kahpe dünyada,
Üzüntünle kahroldum, düştüm feryada,
Tek başıma kaldım bak, sonsuz deryada,
Neden beni çöllerde, koydun da kaçtın? ..

Dünyanın bir ucunda sen, diğerinde ben olsam,
Aşkın cehennemine düşsem, yansam, kül olsam,
Hasretine dayanamayıp ölsem, toprak olsam,
Yine seni, yalnız seni, seni seveceğim! ...

Tayfun olsan, savursan beni yaprak gibi,

Seni sensiz yaşamak,
Ölüm dü nazarımda..
Yaşamda ölümü tatmak,
Varmış alın yazımda...

Bakışıyla, akan zamanı durdurur,
Aşkı ile gönlüme, dövme vurdurur,
Kalbime, düğün dernek kurdurur,
Bir gül damlası, sevdiğim kadın...

Yokluğu azaptır, yakar insanı,

Öyle özlemiştim ki, şafak rengini,
Bir daha görmem dedim, onun dengini,
Sabırla kazandım bu yaşam cengini,
Dünyaya yeni geldim, bu yaştan sonra...

Kâbe oldu tüm evren, döndüm solunda,

Büyük sevdalar,
O yüce aşklar,
Eskidenmiş güzelim...
Şimdi sevmek,
Çocuk oyuncağı;
Gitsin biri,

Sözlerin de bittiği, bir zaman varmış,
Bu koca dünya bazen, insana darmış,
Gözün gördüğü her yer, tipi ve karmış,
Kimse bilmiyor ama, ben o yerdeyim...

Hayal etmek bile zor, cehennem gibi,