Gönlümde boş duruyor, gönlünün yeri,
Son yolculuğa çıkan, dönmez ki geri,
Huzur içinde sönsün, gözümün feri,
Can bedenden giderken, ne olursun gel...
Yepyeni pembe ufuk, geldi önüme,
Unutup gitmiştin, sen sözlerimi,
Resimler avutmaz, bu gözlerimi,
Yükleyip sırtıma, tüm dertlerimi,
Aşkınla dağlara, çıkmaya geldim…
Aklımda kalan o, kahve falıyla,
- Beni Üzen En İyi Dost'a -
Bir tebessümün ile, güller açardı,
Girdiğin her mekân, mis kokardı,
Şimdi her gecemi, kâbusun sardı,
Olmadı be dostum, olmadı böyle…
Her şeyime ortaktı, tatlı meleğim,
Şimdi ondan uzakta, şaştı feleğim,
Bir tas suyu içemez, güçlü bileğim,
Acılar veriyorsun, bana İstanbul…
Martıların sesiyle, gözlerim çağlar,
Gönlümün feryadı bu, sesi duyulmaz,
Kanıyor yaralarım, derman bulunmaz,
Yeri bomboş kalacak, başka bulunmaz,
İmkânsızı sevmişim, elimde değil...
Kavuşamadık bir gün, mutluluk ile,
Ne gecem belli benim, nede gündüzüm,
Tebessümü kaybettim, asıktır yüzüm,
Nisan yağmuru gibi, çağlıyor gözüm,
Senin yokluğun bana, hiç yaramadı...
Kuşlar haber getirmez, küsmüş gibiler,
Sen nadide bir gül, bitmez baharsın,
Bırak bütün çiçekler, seni kıskansın,
Kış’ta güneşimsin, yaz’da kar’ımsın,
Yerini dolduracak, kimse bulunmaz…
Varlığın umut, yokluğun çiledir bana,
Ecel terleri döktürdün, yaşamın her anında,
Volkanlar sönük kalır, yandığım ateş yanında,
Sen çaresiz bir hastalık, taşıyorsun kanında,
Gökten kırmızı kar yağdığında, dönerim belki,
Kendi yaptıklarına sen, yanıp ağlayacaksın,
Varlığın bir dert inan, hasretinse bin,
Derbeder ettin beni, artık sen sevin,
İstemem yere batsın, o sahte sevgin,
Kalbimi tüm aşklara, kapattım artık...
En güzel kadın gelse, sana yetişmez,
Senin için bir deli, yalancı desinler,
Bu halimize bakıp, bize gülsünler,
İftira atsınlar, aşkımızı çekemesinler,
Sen yine de benim, kara sevdamsın…
Birleşen kalplerimiz, büyülerle bozulsun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!