Şu genç yaşımda gönlüm ihtiyar
Zamandan elemli yorgun ellerim
Her günüm bin âh, aklımda yâr
Dilime ismini mihman eylerim
Hayalin zihnimi sarmalar durur
Şol dünya-yı deniyye, itina gösterdik de niye ?
Bir lahza abad göstermez, felek bu hasaset ne diye
Gözlerim doldu kalbim kan ağlar
Gönlüm urb oldu durmadan çağlar
Kainata beni ahu-nigahın bağlar
Eyleme sevdiğim ölüm elinden
Felek durmandan vurur keder okun
Aklım ermez insan denen mahluka
Kimi hoca görünür kimi mehlika
Hepsinin sırrı gönülde saklıda
Küf tutmuş üstleri ondan göremem
Zor olsada kabullenmek anladım
Gönlümün cananı sen değilsin
Kaç gece bu gerçekle ağladım
Derdimin lokmanı sen değilsin
Gözünde sevdayı oyun bilmişsin
Saman alevi gönlüm, bir bakışınla tutuştu
Harlı alev gibi ömrüm hep yanmakla geçti
Yirmi Dört yaşımda başıma aklar doluştu
Boşa gitti her günüm seni anmakla geçti
Yadına gelirsem bir sor hal hatırım
Benden çıkar sana göçer her satırım
Zikri fikri çıkmaz bir an akılım
Ben seni senden öte sevdim san
Aşk cengine suvar olsam yakışmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!