ak elleri al güllerle donanmış
bir beyaz tebessüm
bir dolu yürek
uzat ellerini ey güzel melek
kavra bu günümü yarınlarımı
gömgök gökyüzümün kuraklığına
yıldızlar yagdirsam başına sağnak sağnak
kendi gök kubbeme hapsetsem seni
yüreğimin rüzgarları ile serinletsem
bedenimin ateşinde ısıtsam
okşasam tel tel saçlarını
seni kollarımda uyutsam
İlk dokunan ben miyim sana
Seni ilk öpen miyim
Boynundaki kolyen
Kulağında küpen miyim
Suskunken daralan yüreğine
Sabırla su serpen miyim
gülünce güllerle donanır yüzün
içimi ısıtır gül yanakların
bahar çiçeğidir her tebessümün
yüreğim seninle sıcak her zaman
gözlerin gözümün ışığıdır hep
sevda rüzgarlan taşır nefesin
sitemin kurşun gibi ağır
bakışın dağlar kadar yüce
ben ürkek
ben garip
ben mahzun
beklerim sokaklarda her gece
Sor beni Leyla
Pencereni tıklatan garip serçeye
Avuçlarının ayasına
Benliğinin mayasına sor
Yürü yüreğinin sıcaklığında
Beni vazgeçilmez sevdalara sor
güneşi iklimi en güzel belde hep
otağ kurduğum şehirsin leyla
aldığım her nefes ekmeğim suyum
bana hayat hakkı verirsin leyla
Sevdim seni
Yüreğimi yakan köz gibi
Kimselere söylenmemiş söz gibi
Sevdim seni
Canımda yaşan öz gibi
Kendimce bakan bir çift güzel göz gibi
Sevme diyemezsin bana
Severim
Seni ben kendimce
Kadın gibi kız gibi severim
Sevme diyemezsin ki,
Severim
bakarken gördüğüm ışık kümesi
gözümün içinde gülen bu leyla
nazlı nazlı akan bir suyun sesi
gelip benliğime dolan bu leyla
örste balyozlanan bir demir gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!