Nefsin birleştirdiği bedenler kıvılcımlanıyor karanlıkta
Aşkın doğurduğu yumuşak dokular çarpıyor sessizlikte
Ölümün aldığı son nefesin çıktığı dudaklar parlatıyor gözlerimi
Ellerim ince ve kırılgan kollarında
Dudaklarım kulakların ve omuzların arasındaki zarif alanda
Bütün vücudum sıcaklığını isterken
kalbim her zaman sarıldığımız gecede
aklım her zaman aşık olduğum gözlerinde
ben her zaman bir dahaki günü beklerken
siyah saçlarındaki akan koku kalsın yastığımda
ipeksi yumuşaklıktaki ellerin kalsın bedenimde
ay ışığında parlayan dudakların kalsın dudaklarımda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!