Dediler ki sonsuzluk kapısını.
Bir gün gelir herkes çalacak.
Taş ile topraktan yapısını.
Bir gün olur herkes görecek.
Açmam diyemez kimse.
Sokağa atılmış piri faniyi.
İki gözü iki çeşme anneyi.
Cami avlusundaki bebeği.
Görmeyen sosyal devlet.
İlaç parasını ödemeyen.
Yoruldu millet vaaz u nasihatten.
Soydunuz milleti soğana çevirdiniz.
Yeter sus usandık bu hamasetten.
Soydunuz milleti soğana çevirdiniz.
Zamla oturup zamla kalkar olduk.
Baktım gökyüzüne.
Dedim Süphanallah.
O sonsuz boşluğa.
Baktım Süphanallah.
Güneşi hem de ayı.
Ben neden susuyorum biliyor musun.
Haya edep yoksunu olan ehlim var .
Bana niçin diye mi soruyorsun.
Kalmadı bunlarda ne edep ne de ar.
Nasihat edersin anlatırsın anlamaz.
Toprak sen ne güzel kokarsın.
Beni sana çeken bir şeyler var.
Her gün yetmiş kez bakarsın.
Geleceğim elbet sensin bana yâr.
Gökten yağmur yağar bağrına.
Atalarımızdan miras kalan.
Cennet vatan Türkiye’m.
Değil ayrı gayrı kardeş olan.
Benim cennet vatan Türkiye’m.
Türk’ü, Kürt’ü, Laz’ı, Çerkez in.
Recep, Şaban ile Ramazan.
Müjdeler getirir her zaman.
Regaip, Miraç, Berat ile Kadir.
Geceleri kurtuluşa vesiledir.
Gecenin yarısı oldu.
Uyku tutmuyor beni.
Aklım hep sende kaldı.
Unutamıyorum seni.
O bakış o gülüşünü.
Hamaset bir de gözdağı.
Yeter artık usandı millet.
Beğenmezsen yayın yasağı.
Koyarsın artık usandı millet.
Tüm kanallar ağzına bakar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!