Osman Gülden Osmangazi Şiirleri - Şair O ...

Sanmayın ne akıl ne de ilim.
Mazlumların kanını emdiler.
Kan üzerine kurulan teknoloji bilim.
AB-D dedikleri kan emici sülük.

İnsanları onlardır köle yapan.

Cihanın başına beladır bunlar.
Biri AB-D diğeri ise Rusya’dır.
Karıştırıp sonra hamilik yaparlar.
Biri AB-D diğeri ise Rusya’dır.

Unutmayın Bosna’nın halini.

Hani insan hani insanlık nerede.
Zulüm baskı işkence her yerde.

Adalet hak hukuk kalmaz olmuş.
Sanırım adalet mahşere kalmış.

Adaleti arama saraylarda kaldı.
Suçlu serbest mağdur ceza aldı.

Mahkemeler kadılara mülk oldu.
Hesap ise ilahi adalete kaldı.

Yeter artık millet bu hırsızlardan bıktı.
Adliyeye gitti şikayet etmeye kalktı.
Hırsız ön kapıdan girip arka kapıdan çıktı
Kardeş hani adalet mülkün temeli idi

Karı koca geçinemez olur kavga eder.

Babamız Adem a.s yaratıldı topraktan.
Secde edin melekler emir geldi Hak’tan.

Kibirlendi iblis i lane isyan etti yaratana.
Hak ona mühlet verdi in oradan lanet sana.

Eşref’ul mahlukat diye yarattın
Kulluk edemedim affeyle Ya Rab
Bin bir nimetler ile donattın
Şükür bilmedim affeyle Ya Rab

Kainat’a bak da ibret al dedin

Aynı güneş aynı su aynı toprak.
Dallarında çeşit çeşit yaprak.
Her bir meyvesinde başka tat.
Gör Rabbinin nimeti ağaçları.

Kışın soğuğuna karına dayanır.

Zulüm dünyada sel olmuş akıyor.
Zaman ahir zaman dünyası.
Zalimler güçlüyüm diye yakıp yıkıyor.
Zaman ahir zaman dünyası.

Zulüm ile asla abad olunmaz.

Hani derler ya üç günlük dünya
Öyle mi ne dersin be Ahmedim
Öyle değil burası sadece bir rüya
Sende hayal oldun be Ahmedim

Dedim bu maraz nerden geldi bilinmez