Yıllar önce beni sılamdan getirdin
Ayırdın yarimden ömrümü bitirdin
Gurbetlerde ben gençliğimi yitirdim
Alıp beni sılaya geriye götürsen tren
Koşturur durursun dumanın bitmiş
Dokunma kalbime seviliyor sanıyor
Ne zaman birini sevse hep aldanıyor
Sende inciteceksin bunu kalbim biliyor
Kırılacagını bilerek seni sevecek tuğba
Alışıkdır kalbim sevip boşa yanmaya
Anam erken doğurmuş seninki de geç
Bir akranın bul güzel bırak beni onu seç
Sever hüsran olusam senin degil benim suç
Gözlerin aklımı aldı nasıl sevmeyim Tuğba
Bu bir gönül oyunu ben bunu hep oynarım
Gizli sırrın varsa söyle dinleyim
Kalbini bana açda seni anlayım
Ben garip bir ihtiyar delikanlıyım
Gönülden gönüle göçer gibisin
Geceleri uyumam güfte yazarım
Tutmaya geç kaldım sevda dalını
Yitti aşkın yolunu ararken de ben
Bir güzel yarda tutmadı gelip elimi
Sevda yollarında yorulmuşum ben
Çok sevdim de biri de beni sevmedi
Yurdumuzu paylaştılar unutma
Dostum sanıp boşa gönül avutma
Kardeşi kardeşden sakın sogutma
Onlar düğün bizler sukut ederiz
Uyan gardaş uyan horoz ötüyor
Bir ben kaldım dünyada mesut olmayan
Benden başka varmıdırki yüzü gülmeyen
Gelmesinler yanıma gayrı beni sevmeyen
Benim mutluluk sıram mahşerde gelecek
Kaçkere sevdim bıraktılar beni kaçtılar
Kimisi aşkın peşindedir kimisi para
Verilen kısmetlere şükür denmiyor
Aşk bullamam ne para düşerim dara
Benim de mutluluğa sıram gelmiyor
Ne zenginlik isterim nede para ne mal
Halimi anlamayanlara söyledim
Ortak oldum dertlerine ağladım
Anlamadılar beni kara bağladım
Sende anlamazsan yazmayım dilek
Ben aşıgım dedim de kızıp gittiler
Yol beklerler ben sılama gidemem
Gelemem diye haber bile edemem
Gidip de köyümde koyun güdemem
Gurbet ellerde ben bağlandım kaldım
Düşürdüm yolumu da çıkmaz bir çöle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!