Bir gün bedenimiz toprak olacak
Ne yapsak boşuna ecel gelecek
Zebaniler bize bakıp da gülcek
Dünyanın zevkine dalma arkadaş
Bir sen kaldın dertlerimi de dinleyen
Köye vardım ne kız kalmış ne gelin
Evde kalmış buruşmuş çarıkla nalın
Tavanı delik çökmüş kerpiç evimin
Öküz yok yanmış kağnı düven arkadaş
Kızlar İstanbula hep gelin gitmişler
Seni yolcu ettim yarim kendi elimle
Güle glüle dedim demseydim dlimle
Temellimi ayrıldın sen yar söyle benimle
Neden gelmiyorsun sen söyle de bileyim
Bir engelmi çıktı yarim yollarmı bozuk
Seni görünce çok begenmişittim
İşte aradıgım bu benim demiştim
Kendi kendime de çok sevinmiştim
Cesaret bulup da sana söyleyemedim
Ha bu gün ha yarın söylerim demiştim
Söyleyim derdimi dinleyeceksen
Bu adam deli deyip gülmeyeceksen
Söyletme hallerim bilmeyeceksen
Derdim içimde sen bilmede kaşlsın
Halimi bilene ben yar sırrım açarım
Sızıların tiryaksi acıların keşi oldum
Nasıl olmayım hayinin birni buldum
Ne dediyse yaptım peşinden yeldim
Türlü yalanlarıyla beni aldattı hayin
Dostlarını maşa yaptı eli yanmadı
Bana canı veren sensin
İsteyince canı alan sensin
Olup biteni bir görensin
Her halime şükür tanrım
El ayagım hiç olmasada
Yıllardır aradım dostu bulamamıştım
Gezdigim yerlerde onu görememiştim
Yine aradım gönlümden silememiştim
Şimdi rasladım gönül dostuna sultana
Bülbüller gibi şakır da herkes mest olur
Kırk yıl olduda ben sılsdan çıkalı
Gülemedim felek boynum bükeli
Yiyemedi dağların da kurdu çakalı
On yaşımdan beri de sürünürüm ben
Memleketikarış karış dolaştım
Bırakıp gideceksen tek başıma nederim
Madem terk edeceksen gözünden öperim
Derdin varsa söyle de yerine ben çekerim
Yeterki öksüz burada bırakma tek başıma
Dertlerimi gamımı da seninle unuturum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!