kiraz bahçelerinden
ve şiirlerden arda kalan
seni sonsuzluğa götüren
beni ölümlerden getiren
yalnızlıklar vardı
yazmadım
bir beyaz kalem
bir beyaz kağıda
bir beyaz gökyüzüne
uçup gitmiş
bir beyaz kuş için yazdı
'sevgi' 'yi
ölüme açılan kapıların
zillerine
basıp basıp kaçıyorum
ölümle değil
kendimle oynuyorum
koynumda taşıdım
gecenin baştan çıkaran kokusunu
aklım odanın penceresinden uçuncaya kadar
karşıya geçemedim
gözlerinden
dokununca gece yalnızlığıma
bir elimde düş
bir elimde yalnızlık
dönüyorum öylece
kendime doğru
11/11/2000
ekşi elma ağacını altında
suya düştü yıldızlar
az kaldı
umutlanıyordum
parmaklarım
rüzgar
toprak
ve kürekler
içimizden ölüm geçti bugün
yüreğimdeki güllerin altına koydum
bu defa
hıdırellez de niyetlerimi
küçük sarı çiçek
inanmıyordu artık
yalnızlığın mı kokusunu aldınız
biraz benim
biraz yalnızlığın kokusu vardı
koparamayacağınız kadar uzak
koklayacağınız kadar yakın
kırmızıdutların ve çağlaların
beni çaldığında
dört yapraklı yoncanın
bana seni getirdiğinde
seviyorum ama olmazların
şarap şişelerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!