Osman dedem Şiiri - Hasan Turgut

Bir oğlum vardıda üç tane kızım
Eksilmezdi yüreğimde ağrımla sızım
Alem kalaba olmuşsa bende yanlızım
Kulak duymaz bacak topal böyleymiş ferman
Soyadım akpınardı adımda osman

Bardak yapar dururdum ağaçtan çamdan
Küçük yaşta düşmüşüm diyordu anam
Ben diyordum hangi derdime yanam
Kalmadı gözde fer dizlerde derman
Soyadım akpınardı adımda osman

El emeğim vardı semer yapardım
Helalinden yalan dünyada yaşardım
Alem mutlu olsa ben hep nacardım
Başımda eksilmedi kar ile duman
Soyadım akpınardı adımda osman

Tükettim gayretimi bütün çabamı
Astım elegimi dirgen yabamı
Erkenden kaybettim yaren zala’mı
Şimdi ömrüm su üstünde çaresiz saman
Soyadım akpınardı adımda osman

Ahırda malaklarım mallarım vardı
Benimde yeşillerim allarım vardı
Alem bilmez türlü hallarım vardı
Hayatım zor bela okunmaz roman
Soyadım akpınardı adımda osman

Yaşandıda bitti artan dünlerim
Acı ızdırap oldu bana günlerim
Sofram hep garipti aş öğünlerim
Artık yeniler bile oluyor umman
Soyadım akpınardı adımda osman

Haktan ayrılmadım haktı sözümde
Allah korkusu vardı canı özümde
Tebessüm eksilmezdi nurlu yüzümde
Şimdi kor alevlerde olurum seman
Soyadım akpınardı adımda osman

Şimdi bana kalan kuzine soba
Yalan oluyormuş işte binlerce çaba
Tatsız tuzsuz artık aşşağı oba
Nerdedir sığanacak barınak liman
Soyadım akpınardı adımda osman

Yetim kaldım bir anda sızlıyor başım
İftara fazlaydı bulgurdan aşım
Neydi benim gayem neydi telaşım
Geçen yıllar zalim amanki aman
Soyadım akpınardı adımda osman

Bitiyor ömrümün açmadan gülü
Kaçtı bahçelerden yaşam bülbülü
Yokluktaydım zaten yaşayan ölü
En acı yüzünü de gösterdi zaman
Soyadım akpınardı adımda osman