Düşman dayanmış kapıya
Osman çavuş direniyor düşmana
Kaçacak yer yok
Tek vatan bu topraklar
Osman çavuşun kolu yok
Bacağı yok artık
Yüreği aklı yok
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Nice atsiz kahramanlar gecti, adsiz adsiz, bu gecitten, kollari yerlerde, baslari koltuklarinda, bacaklari arkadan geliyordu selam vererek! Ya selami alanlar, baslari egik, gozleri yerde, elleri yana birakilmis, ayaklarinin ustunde duramiyordu hala... Vatanin topraginda gezemiyorlardi bile, cünkü dogduklarinda borclanmislardi henuz..... dedirttiniz bana.. kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta