İyi ki öğretmenim...
Sabah açan, nergis gözleri görmek ümidim.
Pır pır atan yürekleri, dinlemek derdim.
Her zaman, her vakit gururla hep bunu derim.
İyi ki öğretmenim...
.
Ellerini ellerimden ayırma kadınım
Uzun saçlarını,gözlerimin önünden kaçırma.
Zor bulunan aşkı heba etme
Deli yüreğime uslu bir kız gibi süzülme.
Koş, geceye gizlenmiş sevdama
Uzat ellerini, ay gibi parlasın gözlerim
Kendin ol !...
Kendi içinde kendini bul.
Kendi kendine sor, ve kendine itiraf et.
Kendine bir çay demle.
Kendi derdini dinle...
Kimdi o kendi kendine konuşan?
Rüzgar tatlı tatlı eserken, şarkımızı hatırlattı bana.
Bir melodi kulağımda, bir nakarat dilimde.
Kendi kendime mırıldanırım, kimse duymaz.
Alem yok olsa, yer yerinden bile oynasa yine de kıpırdamaz bedenim.
Kendimi sana vermişim,senle birim,tekim, yekim.
İki kişi düşünme bizi, ben sensiz bir hiçim.
Neyleyim mis kokan baharı?
Neyleyim rengarenk bahçeleri?
Neyleyim gökyüzünün mavisini?
Sen yoksan,
Neyleyim ben bu hayatı ?..
.
En garip yaratığız bu dünyada.
Acımasızca yok eden,
Bomba olup felç eden,
Yılan olup zehir zerk eden,
.
Tabiat ne garip ve güzel oysa.
Uzun ve taşlı bir yoldu gidilen,
Hava da güneş yakıcı,
Deniz de su serindi.
Sadece içimi kemiren o soru belirsizdi...
Adını koyamadığım bir şeydi,
Nefesi var diyemem,
Her şey ne kadar da ucuz bu hayatta.
Değersiz ve kıymetsiz mesela,
Eline aldığın şu saf altın bile,
Renkli bir taştır hulaseten layıkıyla.
.
Oysa ne kadar da pahalıdır her şey bu hayatta.
Bir pencere açılır önüne,
Seçim yapmanı ister hayat.
Kararsızlık düğümlerse boğazını,
Kanatlanıp uçmak ister fikriyat.
.
Bir el uzanır uzaklardan gizlice,
Yazdan kalma bir gece sıcaklığında yüreğim,
Püfür püfür tatlı bir rüzgar saçlarımı dalgalandırıyor.
Ve aklıma seni zerre zerre kazıyor
Benim bir suçum yok inan ki...
Her şeyin müsebbibi rüzgar.
Bunu iyi bilesin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!