Osman Bedreddin Erzurumi Şiirleri - Şair ...

Ey Hace-i can olmaz varlık sana sermaye,
Sermaye-i nakdine olmuşdur âdem maye.

Gel mektebi irfana oku “men aref” dersin,
Bil “nahnu akrebu” sırrını er “kenz-il hafa” ya.

Biz Sâminiyiz zâhidâ, bes'dir bize sultânımız,
Ahvâlimiz zikr-i Hudâ, bes'dir bize Rahman'ımız.

Ağyâr'ı dil'den sürmüşüz, Yâr ile biz "Yâr" olmuşuz,
Vuslat'la biz gâm almışız, bes'dir bize Yezdân'ımız.

Eşbahı bırak salik, kıl ruha teveccüh kim,
Enfüste bulur bulan, bil vuslat-ı Mevla’yı.

Sen nefha-i Rahmansın, hem hazret-i insansın,
Bil mazhahar-ı Yezdansın, bul vahdet-i Mevla’yı.

Herkesin fikri huzur olmak neyi fikr eylese,
Bi-cihet canındaki canana raci’dir huzur.

Cümle evsaf-ı güzinin gayesi ancak budur,
Saliki ta tenha-yı feyze rafi’dir huzur.

Hak-bin nazar ister kim ta ruy-ı mera bined,
Bir göz ki ola had-bin key ruy-ı Hüda bined.

Dildir ona ayine çün teşne-i didardır,
Manendi kelimullah pür Tur-ı lika bined.

İsm-i derviş oldu beş harf ey püser,
Her birisi diğerinden hüb-ter.

“Dal” oldu dünyadan hazer,
Eyle kim görmeyesin asla hatar.

Ya Rab senin aşkın bulan, Devran eder ya Hu diyu, Varın verip vaslun alan, Cevlan eder ya Hu diyu.

Bakmaz bu yolda canına, Eyler feda cananına, Gider hakikat kanına, Seyran eder ya Hu diyu.

Ağ ile karadan geçer, Dostdan yana fena na-çar, Ta vasıl olunca uçar, Hayran eder ya Hu diyu.

Döndüm sana Yâ Müsteân, doğru kapînâ gelmişem:
Lütfün dilerim El'aman, doğru kapına gelmişem.

Ben etmişem hadsiz günah, yok Sen'den özge bir penan,
Ey rahmeti bol pâdişâh, doğru kapînâ gelmişem.

Ey aşk-ı didar-ı Hu, Vey sadık-ı dadar-ı Hu,
Zikr et her an u her zaman, Dolsun gönül envar-ı Hu.

Gel yan bu aşkın narına, Er vahdetin esrarına,
Dalma siva efkârına, Açsın gönül gülzar-ı Hu.

Gönül mir’atını sufi mücella (parlak) etsen olmaz mı?
Cemal-i yar bu yüzden temaşa etsen olmaz mı?

Olup bir kâmile bende ana teslim-i dil kılsan
Sürüp Hakk’ı sivasından teberra etsen olmaz mı?