Soyu öz ama kendi dansöz
Çıkmıyor ağzından soykırıma söz
Susmuyor oysa sanırsın dili mitralyöz
İnsanlık can çekişiyor görmüyor kör göz
Mesleğinde usta ah nemalanmasa ,virtüöz
Dolunay şımartıyor bu gece
Elmas kadar parlak ,fil kadar yüce
Sanki güneş batmayı unutmuş
Dolunayın arkasında ediyor gölge
Kaldırımda yürüyor sayem
Barbarların talan ettiği bahçenin bahçıvanıyım
İstila edilmiş milletlerin yüce kralı
Terkedilmiş şehirlerin ayakta kalmış son duvarı
Kurumuş göllerdeki son su birikintisi
Yıldızlar asılı kalmış bu gece semada
Her zaman çakılı durmazlar ki edada
Anlaşıldı Tanrı durun demiş hüdeda
Nasıl dönüp arkanı diyeceksin elveda
Gönül köprüsü kurulmuş adı sevda
Yok hiç bir şey tadasım
Düşündükçe enkaz altında kalanları
Çıplak el ile moloz kazanları
Annesini , evladını arayanları
Sürekli gözümün önünde
Sorsan en müjdeli melek
Güya ellerinde iyi haber
Sevinmeye alışık değildik
Ruhumuz melankolik
Gözlerim kapandı göremiyorum
Bir bomba az önce patladı , duyamıyorum
Kulağımda bir inilti , canım insanların sesi
Geliboluda yatıyorlar , şehit olmuş göğe bakıyorlar
Karlı bir yol yürüyorum
Ne kuyumcu ne eczane
Kitapçıyım ben kütüphane
Hüzün çökünce nefsime şimşek
Açınca havalar dönünce güneşe çiçek
İnsanlar dökülüyor şimdi dallarımdan
Sonbahar yalnızlığı değil bu kara kış
Tipi vakti uzaklaştırıyor beni sizden
Minnettarım kurtuluyorum geçmişimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!