Dertlerim gelir bulur, her gün güneş doğarken,
Tüm dostlarım kaybolur, nerde o can yoldaşım.
Söyle be! Osman baba, ben her gece ağlarken,
Karşımda solan resmi, olmadı mı sırdaşım?
Şu hasreti olmasa, gözümden yaş akar mı?
Hayal olur, düş olur, bir karşıma çıkar mı?
Söyle be! Osman baba, aşık olan bıkar mı?
Masam da son mektubu, olmadı mı sırdaşım?
Her gün elimde kadeh, masadan kalkmaz başım,
Nerde benim sevdiğim, nerde o can yoldaşım?
Söyle be! Osman baba, hiç durdu mu gözyaşım?
Yığıldığım o masa, olmadı mı sırdaşım?
Kayıt Tarihi : 6.12.2004 23:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kazım Tınaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/06/osman-baba.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!